На чужым аўтамабілі
Мы, на жаль, свой гонар зьбілі...
Па дарозе землякі
Разьвязалі языкі:
«Ах, Італія якая!
Ад красы аж дух займае!
А у нас... балота, гразь.
Нават князь - і той ня князь».
I сваё ўсё ганяць, плямяць...
А мне вёска наша ў памяць.
Каля стайні на гнаі
Маюць клопат вераб'і,
I ня бачаць сьвет прыгожы
За сьцяною агарожы.
А прыгожа, сапраўды!
Пушча, хвойнікі, сады.
I палі, і сенажаці,
Блонь, азёры, рэкі, гаці,
Лазьнякі і чараты...
Беларусь! Вось гэта ты!
Ты - Мадонна! Вобраз гэты
Панясуць твае паэты,
Самародкі-мастакі,
I ў народы і ў вякі.
|
|
